Αυτό που ήθελε περισσότερο ήταν να ταξιδέψει στ’ αστέρια…

“Ο David Litchfield επιστρέφει μετά τον Αρκούδο το Πιάνο τον σκύλο και το βιολί με μια εντελώς διαφορετική ιστορία. Τοποθετεί την πλοκή της στο πλάτωμα ενός δάσους, χρησιμοποιεί για πρωταγωνιστές ένα κορίτσι και τον εξωγήινο φίλο της και μιλάει για τη φιλία, την οικογένεια, τα όνειρα και την αίσθηση του ανήκειν μέσα από μια sci-fi περιπέτεια για πολύ μικρά παιδιά. Όπως πάντα, η εικονογράφηση είναι αυτή που ξεχωρίζει, με τα εικονογραφημένα σαλόνια να διαδέχονται σελίδες χωρίς κείμενο και μικρά συνεχόμενα καρέ. Όλα μαζί λειτουργούν βοηθητικά στην εξέλιξη της υπόθεσης, έτσι το παιδί δεν ακούει ή δε διαβάζει μόνο την ιστορία της Χέδερ και του εξωγήινου, αλλά πρέπει να βάλει λόγια στις σελίδες που δεν υπάρχουν και να ακολουθήσει τα μικρά καρέ για να δει πώς θα εξελιχθεί η υπόθεση. Οι ευρηματικές εικονογραφικές λεπτομέρειες, σε συνδυασμό με την έξυπνη πλοκή αναδεικνύουν το τέταρτο βιβλίο του Βρετανού δημιουργού σε ένα εξαιρετικό ανάγνωσμα.

* Στις εικονογραφικές λεπτομέρειες δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε την παρουσία BAME (Black, Asian, Minority Ethnic) χαρακτήρων (ο γιος της Χέδερ και η οικογένειά του), κάτι που συναντάμε μόνο – αν και σχετικά σπάνια – στα βιβλία που μεταφράζονται και έρχονται στην Ελλάδα”.

Κοινοποίηση από: Ζωή Κοσκινίδου – Κόκκινη Αλέπου